بنام الله که یکتا و بی هم تاست

دراین هفته و هفته آتی دو مناسبت وجود دارد یک هفته کارگر و دیگری هفته معلم و 11 و 12 اردیبهشت هر سال برای ارج نهادن به مقام این دو قشر زحمتکش مراسمی هم برگزار میشود و باید هم اینطور باشد زیرا زحمات فراوانی که این دو قشر برای جامعه میکشند بر کسی پوشیده نیست مخصوصا کارگران که در شرایط سخت مشغول بکار و معلمین نیز تقریبا چننین شرایطی را دارند ، البته فقط تنها برگزاری مراسم و یا داشتن یک روز به عنوان  روزکارگر و یا معلم برای جبران زحمات این بندگان خدا کافی نیست تجلیل واقعی آن است که به مشکلات آنها رسیدگی شود برای کارگران هنوز مشکل مسکن ،بیمه ،قرار داد های موقت ،عدم پرداخت حد اقل دستمزد که خیلی هم ناچیز بوده و به هیچ عنوان کفاف زندگی روز مره آنان را نمی دهد از طرف کار فرمایان و یا برسمیت نشناختن جایگاه  آنان بعنوان یک انسان و برخورد های نچندان جالب در محیط کار و یا در اختیار نگذاشتن وسایل ایمنی در محیط کار و تفاوت حقوق و مزایا ی فاحش در واحداهای کارگری و عدم امنیت شغلی برای آنان از مشکلات عدیده کارگران میباشد که کارشناسان هنوز نمیتوانند به انها پاسخ درست بدهند شاید یکی از دلایل آن ضعف قوانین و دیگر اینکه تصمیم گیرنده گان مسایل کار گری خیلی هایشان یا خود کار فرما بوده یا با کارفرمایان رابطه بسیار حسنه دارند در ضمن همه ما باید بدانیم که جامعه کارگری دیگر یک جامعه معمولی با تشکل افراد بیسواد و غیر متخصص نیست امروز افراد تحصیل کرده و متخصص فراوانی در بخشهای کارگری جامعه مشغول بکارند که باید مسئولین محترم تصمیم گیر برای این قشر در افکار و باورهایشان تجدید نظر نموده تا بتوانند قوانین و تصمیماتی در خور اتخاذ نمایند در غیر اینصورت در نهایت کل جامعه از جمله کارفرمایان  متضرر خواهند شد و اما در مورد معلمین هم  باید دولت تصمیماتی جدی برای برطرف نمودن مشکلاتشان اتخاذ نموده تا آنها نیز بتواند با افکار آسوده به انجام وظایف بپردازند البته ناگفته نماند که این دو قشر هم متقابلا در برابر جامعه مسئول هستند کم کاری و بی توجهی از طرف آنان میتواند جایگاهشان را متذلذل و ایمان جامعه را نسبت به آنان تضعیف نماید ،  متاسفانه ما در جامعه مخصوصا در واحدهای آموزشی شاهد ضعفهایی از جمله افت تحصیلی دانش آموزان ، مدرک گرایی و غیره بوده که قسمتی از آنها به عدم کارایی مسولین آموزشی ، معلمین استادان و نگاه سود جویانه آنان به مسئله آموزش دانش آموزان و دانش جویان و از دست رفت قداست معلمی در جامعه  برمیگردد و مردم شاهد آن میباشند که دیگر کادر آموزشی کشور ما مثل گذشته از اینکه دانش آموزش و یا دانشجویش با افت تحصیلی ربرو شود ناراحت و سر شکسته  نمیشوند  یا در پی کشف علت ضعف درسی آنان  نیستند و خود نیز در پی بروز کردن آموخته هایش نبوده و در انتقال دانش تکرار مکررات مینمایند و یا علاقه خاصی به تدرس در کلاسهای خصوصی دارند و در همان کلاس ها هم چیز زیادی را به دانش آموزان و دانشجویان انتقال نمی دهند و به همین خاطر است که خانواده ها  هزینه و زحمات زیادی را باید برای جبرات ضعف تحصیلی فرزندان خود متحمل شوند امیدواریم روزی برسد که همه ما با تلاش و کوشی بی ریا  بر تمامی مشکلات جامعه غلبه کنیم